Szafarnia  I   Długie  I   Białkowo  I   Płonne  I   Radomin   Gulbiny 
Golub-Dobrzyń  I  Sokołowo  I   Turzno k. Torunia  I   Dulsk 
Ugoszcz  I   Działyń  I   Zbójno  I   Obory  I   Toruń  I   Obrowo 
Kikół  I   Służewo  I   Nieszawa  I   Izbica Kujawska  I   Kłóbka

 

 


“Chciałbym jechać do Radomina za Wami, ale nie można”, pisał Frycek do kolegi Jana Białobłockiego, gdy nie zastał przyjaciela w Sokołowie tuż przed swoim powrotem do Warszawy. Frycek bywał tutaj u Jana i Marianny Cissowskich i przejeżdżał przez Radomin, gdy udawał się w towarzystwie Dziewanowskich do Gulbin lub Ugoszcza. 

Pierwsza wzmianka o Radominie pochodzi z bulli papieża Celestyna III dla klasztoru norbertanek w Strzelnie z 1193 r., w której papież wziął zgromadzenie pod opiekę i zarazem potwierdził posiadanie 15 wsi i dochodów z nich, w tym z Radomina. Z 1323 r. pochodzi wiadomość, że przez Radomin i Golub prowadził stary średniowieczny trakt z Rypina do Torunia. W nieznanym czasie i okolicznościach wieś przeszła w ręce prywatne. Na przeł. XV i XVI w. właściciele wsi przyjęli nazwisko rodowe Radomińscy. W 1564 r. Radomin był w posiadaniu ośmiu właścicieli, z których aż sześcioro nosiło nazwisko Radomiński. Radomińscy mieszkali tu jeszcze pod koniec XVII w. W XVIII w. dziedzicami Radomina byli Balińscy i później Pawłowscy. 14 września 1769 r. odbyła się w Radominie potyczka pomiędzy wojskami rosyjskimi a konfederatami barskimi, podczas której spłonęła plebania wraz ze wszystkimi ważnymi dokumentami, a z kościoła został zrabowany cały sprzęt liturgiczny. Ok. 1781 r. właścicielami wsi zostali Cissowscy herbu Sas, który jest obecnie herbem gminy Radomin. W 1873 r. majątek przeszedł w ręce rodziny Rościszewskich, a w 1923 r. Kolskich, ale z powodu długów Janina z Rościszewskich Kolska postanowiła w 1929 r. rozparcelować majątek. W Radominie znajdował się dwór z 1 poł. XIX w., który już nie istnieje, a stał na miejscu dzisiejszej remizy strażackiej. Z tego okresu pochodzi też park o pow. 2,6 ha i czworaki, położone wzdłuż obu stron szosy Golub-Dobrzyń – Rypin. Gotycki kościół w Radominie p.w. św. Mikołaja został zbudowany w XIV w. z kamieni i cegły, w 1781 r. dobudowano wieżę, był wielokrotnie odnawiany, a jego wnętrze zawiera elementy barokowe i neogotyckie. W 1919 r. wzniesiono nową, murowaną i parterową plebanię, zachowaną do obecnej chwili. Na cmentarzu w Radominie w południowej części wsi znajduje się neogotycki grobowiec właścicieli Radomina, Tadeusza (†1876) i Bronisławy (†1897) Rościszewskich. Oprócz pomnikowej alei drzew wzdłuż szosy do Bocheńca w Radominie zaczyna się inna aleja drzew wzdłuż drogi do Piórkowa, złożona z ok. 210 okazów, w tym ok. 125 buków.
 

 

Share