Szafarnia  I   Długie  I   Białkowo  I   Płonne  I   Radomin   Gulbiny 
Golub-Dobrzyń  I  Sokołowo  I   Turzno k. Torunia  I   Dulsk 
Ugoszcz  I   Działyń  I   Zbójno  I   Obory  I   Toruń  I   Obrowo 
Kikół  I   Służewo  I   Nieszawa  I   Izbica Kujawska  I   Kłóbka

 

 


W czasie pobytu w Szafarni Fryderyk Chopin bywał w Dobrzyniu nad Drwęcą i w Golubiu, które były rozdzielone Drwęcą i zaborczą granicą. W Golubiu chłopiec zwiedził zamek pokrzyżacki, będący w ruinie, a w budującym się kościele ewangelickim (poprzednim) z ambony głosił do pozostałych uczestników wycieczki własne teksty. Na rynku widział więcej drewnianych i szachulcowych domów niż ten jedyny, który my znamy. Podziwiał gotycką farę z rzadko spotykanym prześwitem pod wieżą i spore odcinki murów obronnych z basztami dookoła miasta. W Dobrzyniu na pewno nie ominął nowej świątyni w stylu klasycystycznym (od 1909 r. parafialnej), ponieważ jej fundatorem był dobrze mu znany Antoni Wybraniecki z Sokołowa.

Badania na terenie zamku dowiodły, że osadnictwo i drewniano – ziemne umocnienia istniały tu już w VIII i IX w. Ceglany zamek zaczęto budować pod koniec XIII w. i wkrótce został siedzibą komtura golubskiego. Pierwsza wzmianka o osadzie Golub pochodzi z 1258 r., ale pierwotny dokument lokacyjny zaginął. Z Golubia w dniu 15.08.1409 r. wyruszyły krzyżackie hufce na wojnę, której najważniejszym etapem była bitwa pod Grunwaldem, a końcowym zawarcie I pokoju w Toruniu. Po podpisaniu II pokoju toruńskiego w 1466 r. zamek stał się siedzibą polskich starostów, m.in. Anny Wazówny, siostry Zygmunta III Wazy, która zamek przebudowała w duchu renesansu. Wojny ze Szwedami w XVII w., przemarsze różnych wojsk w XVIII w., niedbałość kolejnych starostów i całkowity brak opieki po I rozbiorze Polski, spowodowały zniszczenia i popadanie zamku w ruinę. Przez cały wiek XIX  i połowę XX w. pełnił różne funkcje. Doczekał się pierwszych napraw w latach 1947 – 1953, a od 1964 r. dzięki nauczycielowi historii mgr Zygmuntowi Kwiatkowskiemu i działaczom miejscowego oddziału PTTK, powoli przywrócono zamkowi dzisiejszy wygląd. Dawne przedmieście na lewym brzegu Drwęcy Ignacy Działyński nazwał pod koniec XVIII w. Dobrzyniem (przedtem mogła być w użyciu również nazwa Morzyn) i postarał się dla niego o prawa miejskie. Oba miasta połączono dopiero w 1951 r. pod nazwą Golub – Dobrzyń.

 

Share